سرویس ورزشی-

تیم ملی فوتبال ایران در جریان اردوی تدارکاتی در کشور اتریش طی دو دیدار با یکی از بهترین تیم‌های آمریکای جنوبی‌، یعنی اروگوئه و نیز سنگال‌، قهرمان آفریقا به نتایجی دست یافت که از یک سو موجب امیدواری دوستداران این تیم به پهنای ایران بزرگ و همچنین ارتقای روحی و ایجاد اتحاد و همبستگی بیشتر میان اعضای تیم ملی شد و از سوی دیگر‌، از حریفان خود در جام جهانی زهرچشم گرفت و کاری کرد که آنها به ایران به عنوان حریفی خطرناک که باید باعث نگرانی و دغدغه باشد‌، نگاه کنند. در مجموع‌، آنچه از اردوی تیم ملی در اتریش برمی‌آید و اهالی فوتبال متوجه می‌شوند، این است که بر کار و بار تیم ملی شرایطی امیدوار‌کننده حاکم شده و بار دیگر پیراهن این تیم ارزش واقعی و بایسته خود را پیدا می‌کند.

این وضعیت در حالی است که همه می‌دانیم تا چندی پیش‌، اوضاع بسیار آشفته و ناخوشایندی بر تیم ملی و اداره و مدیریت آن حاکم بود و برای این تیم رسما و با قلدری‌، جریانات مداخله‌جو و بعضا فاسد دلالی تصمیم می‌گرفتند و تقریبا صدر و ذیل را در اختیار خود گرفته بودند(در این باره اخیرا جهانبخش‌، کاپیتان تیم ملی اظهارات قابل توجهی داشت). چون خواننده عزیز- خاصه پیگیران مطالب این صفحه- از آنچه طی دو سال اخیر و به ویژه در شش ماه گذشته بر سر فوتبال و تیم ملی رفته است، به خوبی آگاه هستند و بر جزئیات و کلیات آن کم وبیش واقفند، از تکرار آنچه که بر تیم ملی فوتبال گذشته، می‌گذریم.

حرف اصلی ما این است که با توجه به آنچه طی سی چهل روز اخیر درباره تیم ملی اتفاق افتاد، می‌توان خیلی زودتر از حد تصور و خیال، یکی یکی بر مشکلات فوتبال فائق آمد و موانع کوچک و بزرگ و ذهنی و عینی را از پیش پای آن برداشت. وقتی قرار بر درست کردن امور و جبران خطاها و اشتباهات باشد و اراده‌ای محکم و جدی به میان بیاید، آن وقت نه تنها تصمیمات درست و کارساز اتخاذ می‌شود‌، بلکه در مرحله اجرا هم کارها به خوبی پیش می‌رود.